رئیس دانشكده الهیات دانشگاه شهید بهشتی بیان کرد: علی الگویی کامل است و عارف واقعی کسی است که اسیر جایگاه و موقعیت خود نشود در حالی که اگر اسیر جایگاه خود شد و دم از عرفان زد، دچار عرفان سوری شده است.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه سایر رسانه ها خبرگزاری تقریب، حسن سعیدی رئیس دانشکده الهیات دانشگاه شهید بهشتی، در مصاحبه با رادیو گفتوگو، به چگونگی پیدایش خلقت در نظام وجود شناختی عرفان اشاره کرد و گفت: از منظر امام راحل(ره)، این پیدایش حاصل تعلق حب ذاتی به شهود ذاتی است.
سعیدی ولایت علی(ع) را نقطه آغاز تکثر در نظام هستی دانست و ادامه داد: «الله» اسم جامعی است که همه اسامی خدا را در بردارد و مصداق بارز آن امیرالمؤمنین است که انسانی کامل و خلیفهالله است.
وی وحدت شهود و وحدت وجود را مباحث محوری در عرفان دانست و ادامه داد: این مباحث بسته به ساحت معرفتی ناظر مطرح میشود اما وحدت وجود، ساحت برتر است.
او اظهار کرد: عرفان ها و فرقه های نوظهور در ظاهر به بخشی از عرفان جامع حضرت علی مربوط میشوند اما آنها به هدایت انسانهای بریده از دنیا پرداخته و بریدگی و انزوا را تبلیغ میکنند و این واقعیت عرفان حضرت علی نیست.
سعیدی راه رسیدن به سلوک امیرالمؤمنین را ظرفیت سازی وجودی دانست و تصریح کردند: اگر مدیریت نظام اجتماعی این مورد را در خود تقویت کند گمراه نشده و تناقضات نیز برطرف خواهد شد.
رئیس دانشکده الهیات، علی را الگویی عینی اجتماعی که در همه زمینهها جامع است، خواند و بیان کرد: عارف واقعی کسی است که اسیر جایگاه و موقعیت خود نشود در حالی که اگر اسیر جایگاه خود شد و دم از عرفان زد، دچار عرفان سوری شده است.
وی با بیان اینکه عرفان اصیل آن است که مبتنی بر واقعیات باشد، تصریح کرد: یکی از آثار عرفان اسلامی این است که هرچه در عالم رخ میدهد و هر کاری که انجام میشود، در قلمرو صفات حضرت حق است و تقویت این بینش امید و نشاط را به همراه دارد.
سعیدی با بیان اینکه کل نظام هستی به عنوان یک دایره در نظر گرفته میشود که قوس نزول آن آغاز راه و در قوس صعود به نقطه آغازین بازمیگردد، بیان کرد: در دعای کمیل که الهام بخش عرفاست قوس نزول در فرازهای رحمت واسعه و قوس صعود در فرازهای مربوط به توبه است.