طرح مفهوم حقوق بشر در قرن هاي اخير و ضرورت توجه به حقوقي که انسان به سبب انسان بودن از آن بهره مند است ذهن انسان ها را به سوي مدون نمودن اصول و چارچوب هاي کلي آن متمايل ساخته تا در پرتو آنها حقوق و آزادي هاي بشر تضمين شود در همين راستا دو اعلاميه جهاني حقوق بشر و اعلاميه حقوق بشر اسلامي به ترتيب در سال 1948 و 1990 ميلادي شکل گرفت و هر کدام به شيوه خود در پي تحقق حقوق و آزادي هاي بشر هستند .
به گزارش
خبرگزاری تقریب، دکتر حجت الله ابراهیمیان، معاون پژوهشی دانشگاه مذاهب اسلامی با اشاره به این مطلب که بسياري از دانشمندان و عالمان اسلامي با توجه به پشتوانه هاي عظيم و قوي حقوق بشر در دين مبين اسلام پيشنهاد دادند که اعلاميه ايي با توجه به اصول اسلام تهيه و به تصويب کشورهاي عضو کنفرانس اسلامي برسد، به خبرنگار این خبرگزاری گفت: سرانجام اين اعلاميه در اجلاس وزراي خارجه کشورهاي عضو کنفرانس اسلامي در سال 1990 در بيست و پنج ماده به تصويب رسيد .
ابراهیمیان با بیان این مطلب که از نگاه اسلامی حقوق انسانی نشات گرفته از خداوند است اما در دیدگاه اعلامیه جهانی حقوق بشر این حق منشاء طبیعی دارد افزود: تفاوت اصلی اعلامیه حقوق بشر اسلامی با اعلامیه جهانی ۱۹۴۸ سازمان ملل متحد، بعد توحیدی و خدا محوی آن است.
معاون پژوهشی دانشگاه مذاهب اسلامی بیان کرد: وقتی بخواهیم اعلامیه جهانی حقوق بشر را با حقوق بشر اسلامی مقایسه کنیم متوجه میشویم که مبانی اختلافی آن با حقوق بشر اسلامی بسیار متفاوت است.
وی ادامه داد: اعلامیه جهانی حقوق بشر نگاهی به خدا ندارند و قراری هم نیست که داشته باشد چون نگاه آنان به انسان نگاهی لیبرالیستی و اومانیستی است چون آنان عقیده به این دنیا دارند.
وی در پایان با بیان این موضوع که بر اساس شریعت اسلام، حقوق بشر ناشی از کرامت و ارزش ذاتی انسان است و امت اسلامی که خداوند آن را بهترین امت قرار داده رسالتی نیاز مبرم به ایمان و معنویت برای حمایت از حقوق و تمدن خویش دارد، گفت: حقوق بشر اسلامی، درواقع انسان را یک پکیج کامل در این دنیا و هم در آخرت میداند و برای همین عنوان کرده است که باید در جای جای زندگی خدا را احساس کرد و این نکته را مورد توجه قرار داد.