فتح ابوالظهور، شمارش معکوس تا نابودی تروریسم تکفیری
تنا - اختصاصی
استان ادلب سوریه به دلیل مرکز ارتباطی میان سه استان "حلب"،"حماه" و "لاذقیه" و پایتخت تروریست های القاعده از اهمیت بالایی نزد فرماندهان و طراحان عملیات در کشور سوریه برخوردار است.
اشتراک گذاری :
استان ادلب سوریه به دلیل مرکز ارتباطی میان سه استان "حلب"،"حماه" و "لاذقیه" از اهمیت بالایی نزد فرماندهان و طراحان عملیات در کشور سوریه برخوردار است.
این منطقه به دلیل قرار گرفتن در حاشیه مرزهای ترکیه و همچنین بزرگترین پایگاه استقرار تروریست های تکفیری القاعده در کشور سوریه همواره به عنوان یکی از اهداف عملیاتی ارتش و رزمندگان مقاومت مطرح بوده است.
بعد از پیروزی ارتش سوریه و نیروهای مقاومت در استان‌های "حلب"، "حمص" و "بادیه شرقی" و اجرای موفقیت آمیز عملیات حزب الله در مناطق مرزی "القلمون" و "عرسال" طرح انتقال و تبادل تروریست‌ها به ادلب اجرایی شد.
طرحی که به موجب آن تروریست های مستقر در مناطق مذکور با تخلیه منطقه اشغالی و تحویل آن به ارتش و دولت قانونی دمشق با دو انتخاب رو به رو بودند.
عناصر مسلح می‌توانستند با تسلیم سلاح و تجهیزات نظامی و معرفی خود به ارتش از صحنه جنگ کناره‌گیری کرده و در کنار ملت سوریه به زندگی عادی خود بازگردند. در صورت مخالفت با این موضوع امکان انتقال آنها به منطقه ادلب فراهم بود و در نهایت تروریست‌ها با هر نام و نشانی به این منطقه منتقل می‌شدند. مسئله‌ای که باعث ایجاد حساسیت در میان گروه‌های مسلح و اهمیت دوچندان این منطقه در میان بازیگران معادله سوریه شد.
استان ادلب سوریه در زمستان 1394 بعد از ماه ها درگیری به طور کامل به اشغال تروریست‌های تکفیری درآمد و در این میان القاعده به عنوان بزرگترین گروه حاضر در این منطقه با تشکیل اتاق عملیات "جیش الفتح" کنترل این استان شمالی سوریه را بر عهده گرفت.
بعد از عملیات ارتش سوریه و نیروهای مقاومت علیه داعش و آزادسازی مناطق مرکزی و شرقی سوریه سرنوشت نبرد با این گروه تکفیری به مناطق "البوکمال" و "المیادین" در ریف دیرالزور رسید. ادلب مرکز حیات تروریسم تکفیری
تغییر آمایش سرزمینی سوریه و آزادسازی مناطق وسیعی در این کشور باعث شد نگاه فرماندهان و طراحان بزرگ عملیاتی در سوریه به ادلب معطوف شود.
با محدود شدن داعش به مناطقی در شرق سوریه و حضور لکه‌ای این گروهک در شمال شرق حماه و بخش هایی از ادلب و دمشق دیگر وقت آن رسیده بود که عملیات آزادسازی ادلب آغاز شود.
درنهایت تجربه ارتش سوریه و فرماندهان مقاومت که طی شش سال نبرد سلسله وار روز به روز بر کیفیت آن افزوده شده بود باعث شد تا با اتخاذ سیاستی خاص و هدف گذاری دقیق به همراه کار اطلاعاتی پییچیده و منسجم، موفق شوند برای اولین بار نیروهای ارتش و مقاومت به شکلی جدی به جبهه ادلب و مناطق تحت کنترل القاعده ورود پیدا کنند.
اقدامی که پیروزی قابل توجهی را به دنبال داشت و باعث شد مقاومت و ارتش سوریه بتوانند تا فرودگاه ابوالظهور دومین مرکز هوایی بزرگ شمال سوریه در ادلب پیشروی کرده و موفق شوند مناطق اشغالی قابل توجهی را بعد از چند سال اشغال آزاد کنند.
این در حالی است که القاعده بعد از کنترل کامل ادلب و به خصوص پس از خروج سازمان رزم این گروه تکفیری از مناطق متعددی در سوریه که در نهایت به انتقال آنها به این منطقه منجر شد اصرار ویژه ای برای عدم ورود درگیری و نیروهای ارتش و مقاومت به این استان داشت.
تلاش القاعده در عملیات‌های شمال حماه خود بیانگر میزان اهمیت و تلاش این تشکیلات تروریستی برای جلوگیری از انتخاب ادلب به عنوان هدف عملیاتی از سوی دولت دمشق و نیروهای مسلح سوری بوده است. تغییر محور عملیات رمز پیشروی مقاومت در شهر تکفیری‌ها
همزمان با تلاش القاعده مبنی بر جلوگیری از ورود ارتش سوریه و رزمندگان مقاومت به این منطقه که با افزایش درگیری ها در جنوب ادلب به خصوص مثلث "اللطامنه،کفرزیتا و مورک" رو به رو شد، ارتش سوریه و فرماندهان مقاومت متوجه میزان پیچیدگی و سختی عبور از خطوط پدافندی و دفاعی القاعده در این ناحیه شدند.
این مسئله آنقدر جدی بود که بعد از چند رشته درگیری سنگین در منطقه شمال حماه، با اینکه ارتش سوریه توانست به مواضع از قبل تعیین شده در منطقه مورک دست پیدا کند اما به دلیل عدم تثبیت این مواضع و اشراف کامل القاعده به این منطقه مجبور به تخلیه و عقب نشینی شد.
موضوعی که ریشه در چند مسئله به خصوص اشراف تروریست ها به شهر، در اختیار داشتن ارتفاعات مسلط به منطقه و اجرای دقیق آتش به میدان عملیاتی داشت.
بعد از تجربه این عملیات و طی جلسات مکرر در خصوص ادلب، فرماندهان و طراحان عملیات ارتش سوریه و مقاومت به این نتیجه رسیدند که باید معبر دیگری به جز محور مذکور در شمال حماه برای عملیات و ورود به ادلب انتخاب شود. معبری که با شاخص هایی از جمله در دسترس نبودن برای تروریست ها باید ویژگی های دیگری نیز داشته باشد تا در نهایت بتواند اهداف عملیات را تامین کند.
از جمله ویژگی‌های محور عملیاتی در ادلب امکان تثبیت مواضع از قبل تعیین شده و داشتن دستاوردی سریع برای نیروهای عمل کننده بود. دیگر ویژگی انتخاب محور جدید دور بودن آن از مناطق استقرار و پایگاه لجستیکی دشمن در جنوب ادلب بود. برای مثال محورهای قبلی که ارتش و مقاومت در آن اقدام به اجرای عملیات می‌کرد فاصله نسبتا زیادی تا قرارگاه های تدارکاتی و پایگاه‌های لجستیکی القاعده در منطقه "خان شیخون" نداشت، به طوری که پس از افزایش فشار به خطوط مقدم القاعده، نیروهای پشتیبانی آنها می‌توانستند با پای پیاده خود را به لجمن(لبه جلویی منطقه نبرد) رسانده و در آنجا به کمک نیروهای خط مقدم بشتابند.
دیگر ویژگی انتخاب محور عملیاتی جابه جایی سریع و انتقال نیرو و لجستیک عملیات در صورت انسداد محور درگیری به معبری دیگر بوده است. به شکلی که اگر پس از پیشروی در محور مشخص نیروهای عمل کننده با مشکلی جدی رو به رو شده و دیگر امکان پیشروی نداشتند امکان جابه جایی و تعویض محورو عملیاتی امکان پذیر باشد.
در همین راستا بهره برداری از نیروی هوایی و آتش توپخانه برای حرکت نیروهای تاکتیکال و عناصر زمینی از مهمترین ویژگی های انتخاب محور عملیاتی جدید در ادلب بود. مسئله‌ای که در شمال حماه به دلیل بافت متراکم منطقه باعث کندی عملیات و عدم بهره برداری حداکثری از ظرفیت توپخانه و جنگنده‌های هوایی شد.
در شرایطی که اقلیم و جغرافیای جنوب ادلب از چنین مشکلاتی برخوردار نیست و امکان استفاده از آتش توپخانه و فضای عمل برای اجرای عملیات هوایی وجود دارد. اجرای دو عملیات همزمان با هدف کاهش توان رزمی دشمن
بعد از آغاز عملیات در جنوب ادلب عملیات دیگری در جنوب غرب حلب آغاز شد. عملیاتی همزمان که به اعتقاد برخی کارشناسان مسائل نظامی یکی از مهترین اهداف اجرای آن جلوگیری از تمرکز سازمان رزم القاعده در یک جبهه و ایجاد تلورانس نیرو در مناطق عملیاتی با هدف کاهش توان رزمی دشمن بود.
ارتش سوریه و نیروهای مقاومت در جنوب غرب حلب در دو محور "خناصر" و "الحاضر" با هدف پیشروی و الحاق با نیروهای عمل کننده از سوی "صوران" و "الحمرا" عملیات خود را آغاز کردند. اقدامی که منجر به درگیر شدن القاعده در چند جبهه و کاهش توان عملیاتی آنها شد. طراحان عملیاتی ارتش و مقاومت هدف از چنین اقدامی را محاصره بخش قابل توجهی از جنوب ادلب و آزادسازی فرودگاه ابوظهور عنوان کردند.
در همین راستا سازمان رزم عمل کننده ارتش و مقاومت که در دو محور "الحمراء" و "صوران" پیشروی خود را آغاز کرده بودند توانستند با تثبیت مواضع در "سنجار"، فرودگاه ابوالظهور را آزاد و پاکسازی کنند. فرودگاهی که دومین مقر هوایی بزرگ شمال سوریه به شمار می‌رود و تثبیت مواضع در آن امکان الحاق نیروهای عمل کننده از سوی "الحاضر" و "خناصر" را فراهم می‌کرد.
در نهایت نیروهای ارتش سوریه و مقاومت توانستند با یک عملیات منظم نه تنها خطوط پیچیده القاعده در جنوب ادلب را نابود کنند بلکه کلیه اهداف از قبل تعیین شده را نیز تثبیت کنند و با یک الحاق صحیح یک سوم استان ادلب را در محاصره نیروهای نظامی سوری و رزمندگان مقاومت قرار دهند.
موضوعی که به اعتقاد برخی فرماندهان نظامی و با توجه به تجربه آزادسازی مناطق وسیعی در سوریه می‌تواند زمینه ساز شکست نهایی القاعده و تروریسم تکفیری در ادلب و سوریه باشد.
منطقه‌ای که با آزادسازی آن می‌توان پرچم پیروزی بر تروریسم تکفیری در سوریه را برافراشت و می‌توان گفت که دیگر تراکم عناصر تکفیری به این شکل در هیچ منطقه ای در سوریه وجود ندارد.
بسیاری از گروه‌های تکفیری که در بیعت القاعده به سر می‌برند به خوبی می‌دانند از دست دادن ادلب و آزادسازی این استان تنها یک پیام برای تروریسم تکفیری در منطقه غرب آسیا دارد و آن چیزی نیست جز پیروزی مقاومت بر سرتاسر جبهه کفر و نابودی کامل حیات آشکار تکفیری ها و فعالیت تشکیلاتی آشکارآنها در خاورمیانه.
