گروه مقاومت "تنا"؛ در این میان که سرویس های اطلاعاتی دستیابی به یک جریان آلترناتیو را در دستور کار خود قرار داده‌اند، جریانات متعدد اپوزسیون باید از میان خود یکی را به عنوان جریان سرآمد معرفی کرده و به عنوان آلترناتیو به رسمیت بشناسند. حال آنچه که ابتدا در رفت و آمد، پرسش و پاسخ ضد انقلاب کاملاً مشهود است، اینکه البته هیچ‌کدام حاضر نیستند به خاط دیگری گذشت کرده و قید تجمیع امکانات و حمایت‌های دولت ‌های جمهوری اسلامی را بزند.

اما همین اپوزسیون متفرق و از هم پاشیده، در یک نقطه اشتراک نظر دارند که آن آلترناتیو قطعاً منافقین نخواهند بود.
 

 گروه تروریستی منافقین به دلیل سابقه اقداماتش امروز در میان ملت ایران به عنوان منفور ‌ترین گروه ضد انقلاب شناخته می‌شود. و این موضوع که به خوبی توسط دیگر عناصر و جریانات رصد شده حاصل مؤلفه‌های رفتاری منافقین در طول ۴۰ سال گذشته بوده که مهمترین آنها موارد ذیل است:
- منافقین رکورددار ترور در جمهوری اسلامی ایران هستند. عددی که بر اثر آمار و ارقام بدست آمده در طول ۴۰ سال بعد از انقلاب امروز در اختیار است نشان می‌دهد از مجموع ۱۷ هزار شهید ترور، ۱۲هزار نفر از آنان توسط این گروه تروریستی به شهادت رسیده‌اند. آنچه که بیش از همه یاد و خاطره این ترور‌ها را تلخ و غیر قابل فراموشی بعد از گذشت ۴ دهه می‌کند، این است که از این آمار تعداد بسیار بالای را مردم عادی کوچه و بازار تشکیل می‌دهند که فقط به دلیل میل به کشتن عوامل نفاق و تلاش آنها برای ایجاد رعب و وحشت در جامعه هدف قرار گرفتند. در این میان از دختر بچه ۳ ساله تا پیرمرد ۸۰ ساله وجود دارند.
- همدستی با صدام در جنگ تحمیلی گناه نابخشودنی دیگر این گروه تروریستی در خیانت به ملت خود است. هرچند همه گروه‌های ضد انقلاب در جریان ۸ سال جنگ دل به فروپاشش انقلاب ایران بسته بودند، اما هیچ‌یک اینقدر نابلد و کم‌عقل نبود که علناً همدست دشمن ملت ایران یعنی صدام شود. منافقین به شوق پیروزی صدام در این جنگ و دراختیار گرفتن کنترل ایران بعد از پیروزی با صدام همدست شدند و از جاسوسی تا وطن‌فروشی، فستیوالی از جنایت را به نمایش گذاشتند.
 

- لشگرکشی به کشور مورد دیگری است که شاید در رزومه هیچ‌یک از نیروهای ضد انقلاب وجود نداشته و در میان اپوزسیون‌های دیگر کشورها نیز امری غیر عادی و نادر تلقی می گردد. منافقین با حمله به کشور خودشان حداقل در ابتدای راه و تاجایی که با رزمندگان ایرانی روبه‌رو نشده بودند، از مرد و زن و پیر و جوان را به گلوله بستند. آنها باز هم با تحلیل‌های اشتباه سرکرده خود در اوهام راه‌اندازی دوباره جنگ یا حتی موفقیت در رسیدن به تهران وارد قتلگاهی شدند، که اگر نیروهای ایرانی با سخت‌گیری راه بازگشت را هم می‌بستند، حتی یک نفر از اعضای سازمان زنده به عراق باز نمی‌گشت.
در مجموع منافقین بنا به مؤلفه های گفته شده و بسیاری از اعمال و سوابق گفته نشده، در کسب نفرت ملت ایران گوی سبقت را از همه جریانات اپوزسیون ربوده‌اند و به عنوان «مهره سوخته» اپوزسیون سناخته می‌شوند.