بعضی‌ها نگرانند چرا کتاب‌های خارجی ارزانتر از افست به دست مردم می‌رسد
مدیر شرکت انتشارات «ویژه نشر» می‌گوید: چه کالایی است که از خارج از کشور بیاید و هزینه‌های زیاد هم داشته باشد، ولی باز از قیمت اصلی کتاب در جهان کمتر به دست مصرف‌کننده برسد؟ نگرانی بعضی‌ها این است که چرا کتاب ارزانتر از قیمت افست به دست مصرف‌کننده می‌رسد!
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه فرهنگ وهنر خبرگزاری تقریب، احد رضایی، مدیر شرکت انتشارات «ویژه نشر» درباره اتفاقات رخ داده در نمایشگاه ۲۹ و ۲۹ و آنچه هفته گذشته از سوی نامزدهای انتخابات هیات مدیره اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران بیان شد، اظهار داشت: من به عنوان مدیرعامل شرکت انتشارات ویژه نشر که مجوز نشر از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و عضوی از اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران و از بنیانگذاران انجمن فرهنگی ناشران بین‌المللی است، عرض می‌کنم که مواردی که آقای حسینی نیک گفته است هیچکدام افشاگری و بی‌سابقه نیست.
* ورود کتاب‌های خارجی ظاهرا به بغضی در گلوی بعضی‌ها تبدیل شده است
وی در توضیح بیشتر اضافه کرد: چون ایشان طی سال‌های گذشته همیشه این اتهامات واهی را بر ما وارد کرده‌اند و متاسفانه عدم پاسخگویی ما این امر را بر ایشان مشتبه کرده که درست می‌گویند، مجبورم به صحبت‌های ایشان که دیگر تکراری و خسته‌کننده هم شده، پاسخ کوتاهی برای روشن شدن اذهان همکاران ناشر داشته باشم.
رضایی خاطرنشان کرد: هدفم از بیان مطالبی که می‌خواهم مطرح کنم، هم دفاع از رئیس اتحادیه است و هم ورود کتاب‌های خارجی که ظاهرا به بغضی در گلوی بعضی‌ها تبدیل شده است. اولاً من و تعدادی دیگر از همکاران در انجمن بین‌الملل، ناشر هستیم و چه بسا از خیلی دوستان و همکاران ایشان فعال‌تر و قانون‌مندتر به تولید کتاب اشتغال داریم. ما مجوز ترجمه‌هایمان را از ناشران بین‌المللی خریداری می‌کنیم و جزو معدود ناشرانی هستیم که کتاب‌هایی درباره صنعت نشر چاپ کرده‌ایم.
وی گفت: یکی از کتاب‌هایی هم که در این‌باره چاپ کرده‌اند، به نام «قراردادهای نشر» باعث شد آقای حسینی‌نیک در خانه کتاب در جلسه نقدش حضور یافته و به نقد کتاب و از مشفقان ما باشد. پس مشخص است که ویژه نشر ناشر است و با اخذ مجوز از وزارت ارشاد، کار می‌کند و مانند انتشارات مجد در اتحادیه ناشران هم حضور دارد. حالا اگر دوستان می‌خواهند اسم ما را واردکننده کتاب یا هرچیز دیگری بگذارند به دلیل این است که یکی از کارهای این شرکت، واردات کتاب است. بگذارند. مانعی نیست چون با ورود کتاب به کشور، به کسی ظلمی نشده و فاجعه‌ای هم رقم نخورده و حقی هم از کسی پایمال نشده که ایشان، چنین حمله‌هایی را ترتیب می‌دهند!
* آموزگار هیچ‌وقت مدیرعامل انجمن فرهنگی ناشران بین الملل نبوده
مدیر شرکت ویژه نشر تصریح کرد: از طرف دیگر ایشان می‌فرمایند که چند واردکننده کتاب وجود دارد که اینها یارانه کتاب را تغییر می‌دهند و چه‌ها که به حال این کشور و نشر آن نیاورده‌اند! خب اگر به زعم ایشان، واردکننده‌ها اینطور هستند و چنین می‌کنند و چنان که باید به حال فرهنگ و اتحادیه و... مملکت گریه کرد که چند واردکننده کوچک به زعم ایشان این کارها را می‌کنند!
وی ادامه داد: حالا با این فرض، که ما آنقدر قدرت داریم که خواب و خوراک را از ایشان گرفته‌ایم پس آیا نمی‌توانیم خیلی کارهای دیگر صورت بدهیم؟ واقعاً که جای تعجب دارد. در بخشی از اتهاماتی که در نشست خبری وارد شد، گفتند آقای آموزگار به عنوان نماینده اتحادیه در شورای سیاست‌گذاری نمایشگاه بوده است. می‌گویند ایشان مدیرعامل انجمن فرهنگی ناشران بین‌المللی هم بوده است. باید عرض کنم: آقای آموزگار هیچ‌وقت مدیرعامل انجمن فرهنگی ناشران بین الملل نبوده است و به نظرم زمانی که رئیس اتحادیه شد، چند ماه قبل از آن از انجمن بیرون آمدند. ایشان تا به حال هیچ کمکی برای گرفتن بن برای بخش بین‌الملل نمایشگاه نکرده و این اتهام نسبت به ایشان، دروغ است. از این جهت تهمت‌های زیادی به ایشان و ما می‌زنند و خوراک انتخاباتی برای خودشان درست می‌کنند.
به گفته رضایی، آن‌زمان مدیرعامل انجمن آقای حامد میرزابابایی بود و کوچک‌ترین خبری هم به آقای آموزگار نمی‌داد. رئیس اتحادیه هم اصلا از این بحث بن خبر نداشت. پس از این جهت هم باز متوجه می‌شویم که مساله یک سهم‌خواهی و تهمت است. در صورتی‌که آقای حسینی‌نیک و دیگر دوستانشان هم در انجمن ناشران دانشگاهی بودند، هم در اتحادیه و ایشان به‌عنوان بازرس اتحادیه و دیگر همکاران در هیات مدیره اتحادیه، به‌جای اینکه حافظ منافع اعضای اتحادیه باشد، بارها و بارها علنی و غیرعلنی علیه ما و منافع بخشی از افرادی که به او احتمالاً رای هم داده بودند اقدام کرد؛ تا جایی که می‌خواست اعضاء انجمن را از دنیای نشر در ایران اخراج کند!
* بهترین روش را اجرا کردیم
وی درباره بن و وزارتخانه‌های دیگر که از سوی انصرافی‌های اتحادیه مطرح شده توضیحاتی داد و ابراز داشت: من در دوره‌های گذشته چندین‌بار دوستانه این موارد را برای آقای حسینی‌نیک شرح دادم ولی ایشان گوش شنوایی ندارد و فقط می‌گوید مرغ یک پا دارد! می‌خواهم شرحی از مساله بن بدهم. آن موقع آقای میرزابابایی مدیرعامل انجمن ناشران بین‌الملل بود. در جلسه هیئت مدیره طرحی بحث شد که چگونه پای وزارتخانه‌های علوم پزشکی و علوم تحقیقات را به نمایشگاه بکشیم.
رضایی گفت: رایزنی‌هایی زیادی انجام شد؛ چون می‌دانستیم که از زمان آقای قبادی وزارت ارشاد و نمایشگاه کتاب، طرحی داشتند که اگر سازمان‌ها و مراکز فرهنگی ۵۰ درصد کمک بیاورند، ارشاد هم ۵۰ درصد باقی را کمک می‌کند. ما هم مذاکره با این وزارتخانه‌ها را شروع کردیم که اگر شما ۵۰% ارزش فاکتور بیاورید ما ۲۵% و ارشاد نیز ۲۵% آن را تقبل می‌کند که بعد از مذاکرات زیاد و اخذ مجوز از مقامات آن سازمان‌ها، طرح تنظیم شد که اجرای کار به چه شکلی باشد و قرار شد که کتاب‌ها به شکلی تحویل داده شوند، که هم نمایندگان وزارت‌های بهداشت و علوم در نمایشگاه حضور پیدا کرده و تحویل کتاب‌ها را تائید کنند. نتیجه این شد که کتاب‌ها را نمایندگان دانشگاه‌ها تحویل می‌گرفتند و مهمور به مهر کتابخانه‌ها می‌شد که مبادا وارد بازار شوند. واقعا لازم است شهادت دهم این یکی از بهترین و سالم‌ترین روش‌های توزیع کتاب در نمایشگاه آن سال بود (دوره بیست و هشتم نمایشگاه). چون کتاب‌ها وارد بازار نمی‌شدند و برخی از فرصت‌طلبان که حالا طلبکار هم هستند، کتاب‌ها را در فروشگاه‌شان با دو برابر قیمت عرضه نمی‌کردند!
رضایی در ادامه با تاکید بر اینکه پس وزارتخانه‌ها ۵۰ درصد و ناشران هم ۲۵ درصد آوردند، ۲۵ درصد دیگر را هم که ارشاد قبول کرد پرداخت کند، توضیح داد: جالب است بدانید همان زمان بود که به دلیل همین هجمهها بنده در جلسه‌ای به آقای حسینی‌نیک و دیگران گفتم شما هم سراغ چنین کاری بروید! حتی به شوخی گفتم مدیرعامل انجمن ما (انجمن ناشران بین‌الملل) را به عنوان مدیرعامل انجمن خودتان (ناشران دانشگاهی) انتخاب کنید. مدیرعامل ما قول می‌دهد برای شما بیشتر از اینها فراهم کند! خب چه کار می‌توانیم انجام دهیم وقتی هیئت مدیره انجمن ناشران دانشگاهی از درون با یکدیگر هزاران مشکل و دعوا دارند و فرصت نمی‌کنند دنبال چنین مسائلی بروند؟ چه ارتباطی به ما دارد؟ پس باید ایشان بپذیرد که این کمک‌ها از جیب نشر و ارشاد نرفته است؛ بلکه از جیب وزارتخانه‌های دیگر به جیب نشر و نمایشگاه کتاب آمده است. این کاری بود که این وزارتخانه‌ها توانستند با کمک انجمن و مدیرعامل قوی آن برای نشر انجام بدهند. حتی در جایی دیگر پیشنهاد دادیم که چرا انجمن ناشران کودک با وزارت آموزش و پرورش صحبت نمی‌کند و آنها را وارد این کار نمی‌کنند؟ چرا شما با وزارت علوم و دانشگاه آزاد مذاکره نمی‌کنید؟ خب نتوانستند و یا اینکه نخواستند؟ وزارت ارشاد وقتی دید در نمایشگاه مثلا یک میلیون تومان کتاب فروخته می‌شود و ۷۵۰ هزار تومانش از طرف دیگر تامین می‌شود، تمایل پیدا می‌کرد که باقیمانده آن که رقم ناچیزی بود را تامین کند. خب حالا اگر کسی آمد و پای دیگر وزارتخانه‌ها را به نمایشگاه کتاب باز کرد و از بودجه‌های آنها صرف تجهیز کتابخانه‌ها کرد، باید جریمه و تنبیه شود و مورد اتهام قرار بگیرد؟
وی تصریح کرد: در گزارش ایشان، گردش مالی این طرح ۱۲ میلیارد تومان تخمین زده شده است. جالب است از تخمین صحبت می‌کنند. پس رقم دقیق را نمی‌دانند. در حالی که کل رقم استفاده‌شده توسط سه وزارت و ناشران خیلی کمتر از نصف چیزی است که می‌گویند. تازه هرچقدر باشد نصف آن را هم وزارت بهداشت یا وزارت علوم و ناشران داده‌اند که ربطی به ارشاد ندارد. ارقام و اسناد در انجمن موجود است و در صورت نیاز ارائه است.
وی بیان داشت: در اینجا لازم است به یک سوال صراحتاً جواب دهند که آیا قبول دارند که نمایشگاه کتاب تهران موجب دسترسی سریع مخاطبان و نیازمندان کتاب‌ها و آخرین منابع علمی است؟ پس یکی از راه‌های ورود کتاب‌های جدید و جدیدترین علوم هم همین نمایشگاه است. وزارت ارشاد آمده به نمایشگاه کمک کرده، به خریدار کمک کرده، به دانشگاه و دانشجو کمک کرده که قدرت خریدشان بالا برود و کتابخانه‌ها را تجهیز کنند و نه به ناشر خارجی. حالا باید بیاییم به ارشاد بگوییم چرا چنین کاری کردی؟ در حال حاضر هم که ارشاد به ناشران کاغذ با ارز دولتی تحویل می‌دهد به دلیل اینکه قیمت تمام‌شده کتاب را پایین بیاورد. پس بگوییم چرا این کار را می‌کنید؟ چون کمک به کاغذفروش و کارخانه‌دار خارجی کاغذ است؟ در ثانی اگر هم کمک نکنند شماها وامصیبتا سر می‌دهید که کاغذ چه و چه شد.
* واردکننده‌ای که در چارچوب قوانین کشور کار می‌کند، آیا گناه می‌کند؟
مدیر شرکت ویژه نشر گفت: قطعاً ایشان اطلاع دارند که از نمایشگاه‌های دهه اول بود که بخش بین‌الملل نمایشگاه در بودجه تنظیمی وزارت فرهنگ ارشاد اسلامی به مجلس شورای اسلامی دارای ردیف بودجه شد. هرساله این ردیف بودجه وجود داشته و تا زمانی که نمایشگاه‌ها با یارانه برگزار می‌شد، این سوبسید مستقیم به دانشجو پرداخت می‌شد. خب چه‌طور آن‌زمان این مشکل وجود نداشت؟ این فرمول آن‌موقع هم که وجود داشت. این کمک به بخش بین‌الملل، مثل کمک‌های دیگر وزارت ارشاد به سایر بخش‌ها و جزیی از بودجه سالانه فرهنگ بوده است. مجلس این را تائید، تفسیر و برایش قانون وضع می‌کند.
وی تاکید کرد: بروید به مجلس بگویید که چرا به بخش بین‌الملل نمایشگاه بودجه می‌دهید! حالا که بودجه اختصاص داده می‌شود، به مجلس بگوییم به بخش بین‌الملل بودجه ندهد؟ آیا چنین کاری درست است؟ وزارت ارشاد طبق قانون عمل کرده و غیر از کار قانونی هم نمی‌تواند کار دیگری بکند. در اینجا باز من تاکید می‌کنم در هیچکدام از این مسیرها و مذاکرات، شخص آقای آموزگار و سایر اعضای هیئت مدیره اتحادیه ناشران دخالتی نداشته‌اند و این زحمات و خدمات خالصانه هیئت مدیره و مدیر عامل وقت انجمن بوده که تلاش کردند و منابعی را از وزارتخانه‌های دیگر به نمایشگاه آوردند. این تاکید را دارم شما هم در مصاحبه بیاورید که این دوستان از اتهام زدن به ایشان دست بردارند.
نکته دیگری که آنها مانور می‌دهند، این است که ما واردکنندگان کتاب هستیم. خب واردکننده‌ای که در چارچوب قوانین کشور کار می‌کند، آیا گناه می‌کند؟ آیا واردکننده کتاب نباید نفس بکشد یا نان بخورد؟ یعنی ایشان همه واردکننده‌ها را به وارد کننده کتاب ترجیح می‌دهد؟
رضایی ادامه داد: واردکننده‌هایی که از محل اعتبارش سالانه میلیون‌ها دلار به صورت امانی از جدیدترین منابع علمی برای بالا بردن سطح علمی کشور با دور زدن تحریم‌های چندین ساله به کشور منابع علمی می‌آورد باید تشویق شود یا عده‌ای افست‌کار که آبروی نشر و فرهنگ ما را نزد ناشران بین الملل برده‌اند؟
* نگرانی اینها این است که چرا کتاب ارزانتر از قیمت افست به دست مصرف کننده می‌رسد!
این فعال عرصه بین الملل گفت: ایشان می‌گوید که ما کتاب‌ها را با قیمت‌های آمریکا و اروپا را در بازار ایران می‌فروشیم. خوب پس باید با قیمت آخرالزمان بفروشیم؟ می‌گویند این کتاب‌ها جدید نیستند. این هم از دروغ‌های شاخدار است که نشان از کم اطلاعی ایشان است. قطعاً اطلاعات‌شان در بخش بین‌الملل ضعیف است و براساس همین اطلاعات ضعیف هم صحبت می‌کنند. بدانند که ناشران اروپا و امریکا برای همه کتاب‌هایشان قیمت منطقه‌ای نمی‌زنند. این اتفاق برای تعداد محدودی است. قیمت‌های ناشران برای آمریکا با کانادا و اروپا فرق می‌کند، ولی ناشران کمی هستند که قیمت مخصوص خاورمیانه داشته باشند؛ قیمت‌های بازار ایران براساس قیمت‌های اروپا است، چون از اروپا خرید می‌شود. یعنی اگر قیمت کتابی آن‌جا ۵۰ پوند باشد، ما آن را با تقبل هزینه گمرک، حمل، پست و غیره، کمتر عرضه می‌کنیم. میزان تخفیف‌ها هم عموما ۱۰ تا ۷۰ درصد است. با توجه به موارد مختلف ولی حداقل ۱۰% تخفیف دارد. خب چه کالایی است که از خارج از کشور بیاید و هرینه‌های زیاد هم داشته باشد، ولی باز از قیمت اصلی کتاب در جهان کمتر به دست مصرف کننده برسد؟ شاید نگرانی این آقا این نکته مهم است که چرا کتاب ارزانتر از قیمت افست در بعضی مواقع به دست مصرف کننده می‌رسد!
وی گفت: ما یقین و اطمینان داریم که گران‌فروشی نشده و قیمت‌ها جهانی هستند. بعضی کتاب‌ها که قیمت‌شان منطقه‌ای باشد ـ به قول معروف دانشجویی باشند ـ با همان قیمت دانشجویی فروخته می‌شوند که تعدادشان خیلی کم است. البته شاید مواردی هم بوده که بعضی فروشندگان خلافی داشته‌اند که نمی‌توان منکر شد همچنان که در سایر بخش‌ها نیز این چنین خلافی بوده است. تقاضا دارم آقایان محترم دعوای خود با ریاست اتحادیه را در جای خودش حل کنند. تقاضا دارم که حرف‌های انتخاباتی را سر انجمن بین الملل نکوبند، مشکلاتشان را به کتاب‌های خارجی مرتبط نکنند و امیدوارم که با در نظر گرفتن این امر که فردایی هم است و باید پاسخ تهمت‌های نابجا را بدهند در آینده صحبت کنند. انشاالله که آینده همه ما ختم به خیر شود.
