حجت الاسلام آل یمین با بیان اینکه تصوف در واژه های روایی پیامبر اسلام (ص) وجود ندارد، گفت: عرفان اسلامی زیستی جداگانه برای تصوف به وجود نیاورده است، در حالی که تمامی بخش های اسلام به صورت یکسان و در یک زیست هماهنگ فعالیت می کنند.
اشتراک گذاری :
به گزارش خبرگزاری تقریب، برنامه «شعبده شوم» با موضوع بررسی عرفان و تصوف و فرقه های مختلف آن، با حضور حجت الاسلام دكتر حامد آل یمین، دكترای تصوف و عرفان های اسلامی و استاد دانشگاه و دكتر اكبر باقری، مدیر بنیاد ساماندهی و ارتقاء معارف دینی از شبکه رادیویی گفت و گو روی آنتن رفت.
بنابر این گزارش، در این برنامه حجت الاسلام حامد آل یمین با اشاره به تفاوت منشا تصوف و عرفان اسلامی گفت: بسیاری از مستشرقین در مواجهه با پدیده های مختلف، روایتی را در اولویت امر بررسی می کنند که قدیمی تر باشد. وی افزود: برخی از فرقه های اسلام، تصوف را امری خارج از اسلام می دانند، با این فرض که اسلام با عظمت خود پدیده ای به نام تصوف ندارد. دکتری تصوف و عرفان های اسلامی با اشاره به این که تصوف در واژه های روایی پیامبر اسلام (ص) وجود ندارد، بیان کرد: برخی از افراد روشنفکر که اسلام را دینی سطحی و ظاهری می دانند عرفان را بالاتر از تصوف می دانند، به عبارت دیگر، این افراد عرفان را از اسلام نیز بالاتر و بهتر توصیف می کنند. وی با اشاره به نظر شهید مرتضی مطهری در مورد تصوف، ابراز کرد: اسلام علاوه بر این که دینی سطحی نیست، عمق و ژرفای بسیاری نیز دارد. حجت الاسلام دكتر حامد آل یمین با اشاره به اینکه هدف از آداب ظاهری اسلام دستیابی به حکمت شریعت است، تصریح کرد: عرفان اسلامی زیستی جداگانه برای تصوف را به وجود نیاورده است، در حالی که تمامی بخش های دین اسلام به صورت یکسان و در یک زیست هماهنگ فعالیت می کنند. در ادامه برنامه شعبده شوم از شبکه رادیویی گفت و گو دكتر اکبر باقری با اشاره به زندگی همراه با زهد و عبادت، گفت: هر فردی در بخشی از زندگی خود علاقه ی ویژه تری را به عبادت پیدا می کند، به طوری که در این مدت از کارهای روزمره خود کاسته و در کنجی به عبادت می گذراند. وی افزود: گرایش به عزلت و گوشه نشینی برای عبادت بیشتر در طول زندگی تمامی افراد حاضر در جامعه اتفاق می افتد و امری طبیعی است. مدیر بنیاد ساماندهی و ارتقاء معارف دینی با اشاره به این که دین همواره با تکیه بر عقاید، احکام و اخلاق شکل می گیرد، خاطرنشان کرد: بر اساس منطق اسلام یک فرد مسلمان می تواند در عین فرصت برای گناه از اهتمام به آن سرباز زند، در حالی که منطق صوفیانه با دور کردن افراد از زمینه گناه سعی دارد تا معتقدان خود را از ارتکاب به گناه دور نگاه دارد.
