انتشارات کتاب فردا جلد اول کتاب «تأملاتی در فلسفه فلسفه اسلامی» اثر حجت الاسلام والمسلمین استاد سید یدالله یزدان پناه را که در آن به مباحث روشی و معرفت شناختی پرداخته است، منتشر کرد.
اشتراک گذاری :
به گزارش خبرگزاری تقریب،استاد سیدیدالله یزدان پناه، از استادان مبرز سطوح عالی حکمت در حوزه علمیه قم و مدیر گروه عرفان مجمع عالی حکمت اسلامی قم است. از کلان طرح های علمی و تدریسی ایشان، تقریر نظام مند و متین حکمت اسلامی است. وی برای تبیین دقیق و مفصل حکمت متعالیه صدرایی و نیز قوت بخشیدن به درس‌های حکمی حوزه و تربیت دانش پژوهان خبره و استادان آینده حکمت اسلامی، از سال تحصیلی ۹۳-۹۲، درس خارج «نهایه الحکمه» (نوشته علامه طباطبایی) را در حوزه علمیه قم آغاز کرد.
در این درس ها، وی همگام با مرحوم علامه طباطبایی که برخی مباحث فلسفه فلسفه را در بخش مدخل کتاب نهایه مطرح کرده اند، به بحث هایی از این دست پرداختند، و مجموعه ای از مباحث فلسفه فلسفه را مطرح کردند. بخشی از این درسگفتارها، در کتاب «تأملاتی در فلسفه فلسفه» (مباحث معرفت شناختی و روش شناختی) با تحقیق و نگارش رضا درگاهی فر و همت گروه مطالعات تراث و تحقیقات بنیادین پژوهشکده تمدن توحیدی (فتوت) تدوین شده است.
در بخشی از کتاب آمده است:
فلسفه به معنای مابعدالطبیعه، علمی است که به موجود از آن جهت که موجود است، می پردازد و خواهان دستیابی به حقایق موجودات است. برای کشف حقایق مرتبط با علم باید از روش مناسب، که به اکتشاف بینجامد، بهره برد. روش علم فلسفه برای اکتشاف حقایق فلسفی، که حقایقی از منظر موجودیت بدون تقیّد به هر امر دیگرند، روش عقلی برهانی است.
دانش فلسفه یا مابعدالطبیعه با دسته ای از پرسش ها در باب حقیقت خود روبروست، که امروزه از آن با عنوان «فلسفه فلسفه» یاد می کنند. فلسفه فلسفه به مسائل درونی دانش فلسفه و بررسی صدق و کذب گزاره های آن نمی پردازد، بلکه به خود فلسفه به سان امری عینی توجه می کند. به بیان دیگر، فلسفه فلسفه به خود دانش فلسفه، به صورت درجه دوم و فرامسأله ای نظر می‌کند و مداقّه هایی در باب آن دارد و پرسش هایی را به صورت پیشامسأله ای درباره فلسفه فراروی می نهد.
در این دفتر برخی مباحث روشی و معرفت شناختی فلسفه فلسفه اسلامی پرداخته شده است، بدین شرح:
1. «معیار بداهت تصوری در مفاهیم بدیهی»؛ 2. «مؤلفه های معرفت یقینی؛ با نگاهی به دیدگاه ابن سینا و محقق طوسی»؛ 3. «نوع برهان مورد استفاده در فلسفه»؛ 4. «انواع کنش های عقل نظری»؛ 5. «شهود عقلی به مثابه پایه فلسفه»؛ 6. «روش اشراقی به مثابه روش خاص حکمت متعالیه» و 7. «بهره گیری از دین و عرفان نظری در فلسفه به سان روش عام (با تأکید بر روش حکمت متعالیه صدرایی)».
